Szlakami Wielkiej Fatry - Kriżna, Frićkov, Ostredok, Suchý vrch , Koniarky , Chyžky i Ploská

 Wielka Fatra wbrew nazwie wcale nie jest większa ani wyższa niż Mała Fatra ale bez wątpienia jest bardziej dzika, bezludna, dziewicza i naturalna. Tu nie spotkamy tłumów na szlaku ani w nielicznych schroniskach za to bardzo łatwo o spotkanie z niedźwiedziem🐻albo zachwyt nad łąką pełną kwiatów 🌼🌼🌼

Wielka Fatra 

Liptovské Revúce 


Tym razem wędrówkę szlakami Wielkiej Fatry rozpoczeliśmy w miejscowości  Liptovské Revúce a dokładnie w jej górnej części Vyšná Revúca. 


Zaczynamy od zielonego szlaku prowadzącego przez Suchą Dolinę 



W XVIII wieku prowadził przez dolinę Revúcką  Stary Trakt Królewski z polskiego Krakowa przez Liptów i Šturec do Bańskiej Bystrzycy i dalej na południe do Pesztu. Kiedyś mieszkańcy Revúcy utrzymywali się z wynajmu koni, potrzebnych aby pokonać kręty podjazd przez Šturec. 


Odcinek do wylotu doliny prowadzi zupełnie płaską polną drogą czyli miłe złego początki 😂, bo później już na żadnym odcinku nie będzie płasko. 

Pogodę jak zwykle mamy zaklepaną 🌞a białe chmury wypłynęły na niebo tylko po to, żeby zdjęcia były ładniejsze 😉

                                                           Suchá Dolina 

Czeka nas prawie 8 km marszu przez podnoszącą się na Rybovské sedlo dolinę, która sucha jest tylko z nazwy 😐



Tu pozbywamy się złudzeń co do "suchości" doliny 😁

Oczywiście nie cały szlak tak wygląda, ale sporo jest miejsc podmokłych. Były też miejsca, gdzie trzeba trawersować strome, mokre, gliniaste i osuwające się spod butów zbocze, co było mało przyjemnym doświadczeniem, szczególnie, że na nieszczęśnika, któremu omsknęła się noga czekały na skraju wąskiej ścieżyny dorodne pokrzywy 😮a dalej ...mało atrakcyjna droga w dół 


Ale były też polany z cudnymi widokami 😍a świeża wiosenna zieleń w kilkunastu odcieniach cieszyła oczy. 


W oddali widać było stojące na szczycie Krížna wojskowe radary co dawało złudne wrażenie, żę nasz pierwszy cel nie jest daleko. Jak bardzo można się pomylić, przekonaliśmy się wędrując kiedyś na Kralovą Holę ( przeczytasz o tym tutaj ) Niektóre góry wydają się nie mieć końca ...i tutaj właśnie tak to wyglądało. 


Wśród tej niezwykle intensywnej zieleni, wzrok przyciągały żółte plamy kwitnących przy potoku fiołków dwukwiatowych.

W Polsce znajdziemy je w Karpatach i Sudetach od regla dolnego po turnie. Rośnie głównie w źródliskach, nad potokami, na wilgotnych żwirkach, niezależnie od podłoża i wbrew nazwie nie zawsze ma 2 kwiaty, często 1 lub 3.  No po prostu oszust 😆


Kukułka bzowa. Kolejny "kwiatuszek" żerujący na nieświadomych turystach, z których większość kojarzy tego storczyka z kolorem w odcieniu czerwieni a tu niespodzianka bo może być i kremowa. Mało tego, często te storczyki krzyżują się między sobą czego skutkiem jest cała gama różowości w rodzinie kukułek bzowych. 


Chwila na zdjęcia ...😆A grupa po wyczerpującym marszobiegu 😉wreszcie może uzupełnić kalorie i płyny. 


Im wyżej wychodzimy tym piękniejsze widoki się przed nami otwierają. Widać jeszcze przykryte śniegiem szczyty Tatr. 

Gładkie trawiaste i o dużej stromiźnie stoki Krížnej powodują, że zimą zsuwają się z nich potężne lawiny. W 1924 r. na odległość 4 km zeszła lawina, która przywaliła górny koniec górskiej wioski Rybô. Zabiła 18 osób, w tym 15 dzieci. Przyczyną katastrof był wiejący silny wiatr, ale też zła gospodarka leśna – mieszkańcy pozyskując kolejne tereny do hodowli bydła wycięli okoliczne lasy a strome i bezleśne zbocza sprzyjały schodzeniu lawin. To była najtragiczniejsza lawina w historii Słowacji. 


Fiołek żółty sudecki  występuje na halach, w piętrze kosówki i w piętrze alpejskim. Roślina wysokogórska. W Polsce  znajdziemy go tylko w Sudetach, Tatrach i na Baraniej Górze i to wcale nie w jakiś dużych ilościach, dlatego został umieszczony na polskiej czerwonej liście w kategorii bliski zagrożenia. Tutaj miejscami były całe dywany fiołkowe 🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼

Rybovské sedlo




Rybovské sedlo- bardzo widokowa przełęcz a właściwie prawie niezauważalne siodełko za to ważne, bo tutaj krzyżują się szlaki. Odcinek Cesty hrdinov SNP biegnący przez Veľký Šturec i Šturec i nasz prowadzący z Vyšnéj Revúcy.  


Ukwap być może dwupienny, aczkolwiek do tych znanych mi z Polski nie pasuje ani miejsce występowania ani intensywność różowego koloru. Identyfikowanie roślin znalezionych podczas wędrówek po Słowacji jest równie fascynujące co zastanawianie się jakie szczyt widać na setkach zdjęć zrobionych przez nas oboje podczas wyjazdu 😂


Na pierwszym planie stoki góry Frčkov, drugi plan to Ostré brdo a na ostatnim po środku wystaje Čierny kameň, Chopec i Stráž. 


Po prawej cudny widok 😁, po lewej też 😂 bez względu jak się te wszystkie szczyty i doliny nazywają 😉. Słowacja to ponad 60 % gór i widoki zawsze są niesamowite a rozległe panoramy skomplikowane do opisania 😍



Storczyk blady - jak wszystkie storczyki delikatny o wyrafinowanym kształcie kwiatków...piękny 😍





Dorodny storczyk męski a za nim widoczny szczyt Krížna. (nadal wcale nie tak blisko, wbrew pozorom) 


Rázcestie pod Krížnou- tabliczka mówi, że jeszcze 10 minut i pierwszy z kilku zaplanowanych na dzisiaj szczytów będzie nasz 😀

                                                   Krížna 

Wreszcie jest ! Szczyt, którego widok towarzyszył nam niemal od początku wędrówki. Znajduje się tutaj ośrodek wojskowy. Sam wierzchołek ogrodzony jest siatką za która widać radary. Na szczęście nigdzie nie ma tabliczek z zakazem robienia zdjęć. 




Krížna (1574 m) – trzeci co do wysokości nazwany szczyt w grupie górskiej Wielkiej Fatry. 

Na szczycie Krížnej krzyżują się dwa główne szlaki Wielkiej Fatry: Cesta hrdinov SNP i Magistrala Wielkofatrzańska.  

Tutaj robimy dłuższą i bardzo zasłużoną przerwę na odpoczynek, ale jak tu odpoczywać jak  wszędzie cudne widoki. Trudno usiedzieć w jednym miejscu bo Krížna oferuje dookolną panoramę i jest na co popatrzeć.  


Wielka Fatra ma dwa oblicza. Pierwsze to Fatra Halna (Hôľna Fatra) bywa porównywana z naszymi Bieszczadami ze swoimi dugimi, halnymi, widokowymi grzbietami i głębokimi dolinami. Drugie to Fatra Skalista (Bralná Fatra) z cudnymi dolomitowymi skałami i wierzchołkami takimi jak Ostra o której możecie przeczytać tutaj .



Widok na skaliste szczyty Tłustej i Ostrej w Bralnej Fatrze 


Góry po kres horyzontu 😍

                                                                  Frčkov

Lekki wiaterek czesze zielone włosy wiosennych traw i targa młode gałązki kosodrzewiny. Schodzimy z Krížnej przyjemną, łagodną ścieżką. Przed nami widać kolejne szczyty, poprzedzielane przełęczami. 



Dalsza część naszej wędrówki czyli widoczne na zdjęciu szczyty: Ostredok, Suchý vrch, Koniarky , Chyžky i na samym końcu Ploská z której będziemy schodzić do Zelenej doliny. Zza Ploski jeszcze wystaje Borišov i dalsze szczyty Wielkiej Fatry, ale to już trasa na kolejną wycieczkę 😀



Len karpacki – jak nazwa mówi rośnie w Karpatach. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach. Roślina dość rzadka. Kolor kwiatów ma cudny niebieski w moim ulubionym odcieniu. 



Frčkov 1585  – drugi co do wysokości (po Ostredoku) szczyt w  tej grupie górskiej, niczym się nie wyróżnia. W zasadzie gdyby nie było tabliczki z nazwą, trudno byłoby zauważyć , że jesteśmy na szczycie. 

                                             Ostredok


Tutaj doskonale widać skąd się wzięła nazwa  pasma -Wielka Fatra czyli wielka łąka wypasowa. Szczyty są łagodne, bezleśne, pokryte trawami, tylko gdzie nie gdzie widać niewielkie płaty kosodrzewiny. 

Ale dzięki temu wędrówka tym szlakiem jest wyjątkowo widokowa. 


Horyzont zamykają ośnieżone szczyty Tatr 


Przyjemnie idzie się po tych zielonych grzbietach. Tutaj największą trudność sprawia patrzenie się pod nogi, bo oczy błądzą po widocznych wokół górach. 



Przed nami Ostredok. 


Ostredok 1596 m – najwyższy szczyt w grupie górskiej Wielkiej Fatry. 

W przeszłości, intensywna gospodarka pasterska doprowadziła do sztucznego obniżenia linii lasu, która obecnie kończy się na wysokościach 1260–1350 metrów. W masywie Ostrodoka doszło również do całkowitego zaniku kosodrzewiny.

Mimo że jest najwyższym szczytem, rzadko odwiedzają go turyści. Powód jest prosty: wszędzie stąd jest daleko. Ale jak już ktoś tu przyjdzie i trafi mu się idealna widoczność to może sięgnąć wzrokiem, aż po granice Polski. 


Jeśli ktoś się zastanawia po co chodzić w góry ? To proste... po pieszczotę wiatru rozdmuchującego włosy, po ciepły dotyk słońca, po zapach traw i ziół, po zachwyt aż brakuje słów...


                                                              Suchý vrch 




Widoczne przed nami skaliste wzniesienie Suchego vrchu  od razu wzmaga moją czujność botaniczną 😁Takie skaliste podłoże lubią różne ciekawe rośliny 🌺



I jak na zawołanie, pojawiają się wśród trawy śliczne zawilce narcyzowe. Jest to typowa roślina górska. Rośnie w szczelinach i na półkach skałek, na halach górskich, na zboczach gór. Można go spotkać zarówno na podłożu wapiennym, jak i granitowym. Polsce rośnie tylko w Tatrach, w Karkonoszach, w Bieszczadach i na Babiej Górze.



Suchý vrch  1550 m – jeden z najwyższych szczytów w grupie górskiej Wielkiej Fatry. 

Szlak omija sam szczyt czyli widoczne skałki, bo Suchy Wierch jest jednym z najbogatszych i najcenniejszych stanowisk flory wapieniolubnej w całej Wielkiej Fatrze. Na stosunkowo małej powierzchni występuje tu znaczna liczba gatunków roślin rzadkich i prawnie chronionych. 


Od razu w oczy rzucają się piękne goryczki krótkołodygowe. Te kwiatuszki w kolorze indygo rosną
 w górach, wyłącznie na podłożu wapiennym. Lubią skalne półki i górskie hale. 

Mimo, że czas nas goni i jeszcze sporo kilometrów przed nami zaglądam tu i ówdzie 😉i moja ciekawość zostaje wynagrodzona i usatysfakcjonowana. 


Trafiło mi się TAKIE cudo😍, co prawda jeszcze nie rozkwitnięte ale już wysokie na ponad pół metra.  To koślaczek stożkowaty z rodziny storczykowatych. W Polsce przez ponad 70 lat uważany był za wymarły, dopiero kilkanaście lat temu odnaleziono JEDNO stanowisko w dolinie Odry. A tu proszę, wchodzę w byle jakie zarośla a tam po prostu sobie rośnie koślaczek 😀


W dole górna część  Zelenej doliny również  objęte ochroną jako rezerwat przyrody Suchý vrch. 

                                               Koniarky i Chyžky 


Koniarky i Chyžky to dwa niewybitne wzniesienia pomiędzy skalistym Suchým vrchem a kopulastą Płoską. Jak z prawie każdego miejsca na tym szlaku są z nich również  cudne widoki.


 Koniarky 1400 m - nazwa szczytu nawiązuje do koni, które tutaj wypasano. 

Dziś zamiast koni pasą się  tu owce ale i one równie dobrze wpisują się w krajobraz 😉


Owieczki na hali 🐑🐑🐑


Chyžky 1342 m - dwuwierzchołkowy szczyt w Wielkiej Fatrze , choć wydaje mi się, że słowo szczyt  to za dużo powiedziane...jakoś tu płasko 😉 Jest również przełęcz o takiej samej nazwie oddzielająca to zielone wybrzuszenie od Ploski. Z przełęczy odchodzi znakowany szlak do chaty pod Borisowem . 

                                             Ploská


Ploská czyli Płaska jest takowa na szczycie, który jest po prostu sporą halą, natomiast podejście pod nią płaskie nie jest 😉, nie jest również jakoś szczególnie strome , za to dość długie. 


Trzeba około godziny, żeby z przełęczy dotrzeć to tabliczki z napisem Ploská😀




Wędrówkę na Ploske umilają cudne widoki. Za Andrzejem Sedlo Ploskej na które za chwilę zejdziemy i Čierny kameň na który nie wyjdziemy, bo z przełęczy schodzimy prosto do miejsca, gdzie zaczynaliśmy naszą wędrówkę czyli do  osady Vyšná Revúca.


Upragniona tabliczka z napisem :😆Ploská 1532 m


Pomiędzy błękitem a zielenią ....

Płaska jak stół, Ploská to idealne miejsce do wylegiwania się na soczystej zielonej trawie i podziwiania białych obłoczków leniwie przesuwających się po błękicie nieba 😁 


Albo morza gór widocznych z każdej strony. 


Tuż przy szlaku znajduje się  grób uczestnika powstania słowackiego z 1944 roku.

Są miejsca z których nie chce się wracać...Ploská do takich należy. Pięknie tu 😍
Ale nieubłagany czas i jeszcze bardziej nie ubłagany przewodnik kategorycznie sugerują 😂, że należy jednak udać się w bardziej cywilizowane rejony, zanim zapadnie zmrok i fatrzańskie niedźwiedzie wyjdą na poszukiwanie kolacji 😵a podobno nie są za bardzo wybredne 😉

                                                         Sedlo Ploskej 



Sedlo Ploskej po prawej, za nią skalisty Čierny kameň, dalej na lewo Rakytov i  Ľubochnianska dolina.  


Tak wiosną wyglądają fatrzańskie łąki - Pełnik alpejski 


Sedlo Ploskej 1396 m. stanowi węzeł znakowanych szlaków turystycznych.


Na  przełęczy zbudowano porządną, drewnianą wiatę turystyczną ze stołem i ławami oraz ustawiono tablicę ścieżki dydaktycznej Naučný chodnik Čierny kameň.


Przy szlaku znajdują się tabliczki informujące o psach pasterskich, które pilnują owiec. Pilnują skutecznie, uważając każdego za intruza dybiącego na baraninę 😉skutkiem czego nie przebierają w środkach, żeby niewinne owieczki chronić. Z doświadczenia radzę unikać kontaktu wzrokowego i cielesnego 😱i nie mylić pilnujących psów pasterskich ze słodkimi futrzakami z kanapy. 


                                                                    Kukułka bzowa 

W maju na fatrzańskich łąkach królują cudne storczyki . 

Na niżej położonych łąkach prym wiodą goździki kartuzki , szałwia łąkowa i dzwoneczki tworząc różowe plamy na soczystej zieleni traw. 


                                                           Dzwonek rozpierzchły 

                                                              Goździk kartuzek 


                                                             Szałwia łąkowa 


W dole  Liptovské Revúce gdzie czeka na nas autobus i zimne piwo 😉


Pod tym linkiem  nasza trasa


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Siwy Wierch - wędrówka wśród skał i kwiatów

Zamek Jasenov -warownia na krańcach Wyhorlatu

Rohacz Ostry i Rohacz Płaczliwy - "Orla Perć" Tatr Zachodnich część I