Zakochani w górach

 Po kilku dniach majówkowego wędrowania tu i tam 😉nadeszła pora powrotu do domu...Ale strasznie ciężko wraca się do cywilizacji, po godzinach spędzonych na wdychaniu górskiego powietrza, odkrywaniu ciekawych miejsc, obcowaniu z przyrodą, która w tym roku lekko zaszalała i w krótkim czasie zakwitło wszystko co zakwitnąć miało w kwietniu i maju. Żeby jakoś złagodzić ten bolesny moment powrotu, postanowiliśmy zahaczyć o Słowacki Raj. Andrzej z błyskiem w oku i dziką satysfakcją stwierdził, że Wąwóz Piecky na pewno będzie baaaardzo mi się podobać.                                                               Drabina do Raju 😉 Lekko zaniepokojona jego przekornym uśmiechem, siedziałam w samochodzie wpatrzona w nawigację, co by nie przeoczyć jakiegoś zjazdu z autostrady. Na szczęście słowackie drogi są doskonale oznakowane i jeśli coś nie rozproszy mojej uwagi (a pokus po drodze nie brakuje...te wszystkie zabytkowe kościoły, kasztele ...) to na ogół dojeżdżamy bezproblemowo do celu 😀  Pila

Spiski Hrad   Spiskiego hradu nie sposób nie zauważyć. Ogromny, na wysokim wzgórzu jest pierwszyą rzeczą, która przykuwa wzrok po wyjechaniu z pięciokilometrowego tunelu pod pasmem Braniska. W pewną lipcową niedzielę wybraliśmy się, żeby zobaczyć go z bliska, żeby dotknąć historii warowni i niedalekiego podgrodzia. A  potem w niedługim czasie zawitaliśmy tutaj ponownie, tym razem z grupą w trakcie wycieczki z cyklu "Fascynująca Słowacja". Warownia widziana z drogi.   Omal nie skończyło się to mandatem, ale widok zamku z daleka był TAKI, że po prostu MUSIELIŚMY wyskoczyć z samochodu, że to uwiecznić 😉 Ścieżka do zamku z parkingu po wschodniej stronie od   Hodkoviec. Jest również parking i ścieżka ze Spiskiego Podgrodzia.  Monumentalna warownia robi ogromne wrażenie. Ścieżką wśród kwitnącego ślazu podchodzimy pod główną bramę. Błękit lipcowego nieba, biel potężnych murów i ta kwietna różowość powodują, że mam wrażenie bycia w jakieś bajce..    Dziki ślaz   Początki budowy  teg